Lâle Dâî,Hâle Dâî(Tuzcu) ve Ailesine Sevgilerimle...Ayhan Görür/Mevlânâ Celâleddîn-î Rûmî

Semâ ve Semâzen
Lütfi Kırdar Uluslararası Kongre Merkezi
Fotograf, Ayhan Görür
22 Nisan 2008, 21:00

* **Kudüm

Mevlâna Celâleddîn-î Rûmî, Semâ


YOU TUBE'e Çok Teşekkürler
MENU' de 15 Klip var...

* İstanbul, Kadıköy
Fotograf, Ayhan Görür
22.4.2008

*

Sinan Tuzcu, Mevlânâ Celâleddîn-î Rûmî
AŞKIN DANSI

DERGÂHIN KUYUSU

Büyükbabama

Ne içli bir dua, ne içten bir âh,
Uyuyor serviler altında dergâh!..
Tek tük kandillerde yorgun alevler
Titriyor gecenin sert rüzgârlarıyla.
Gece sanki sönen yıldızlarıyla
Gölgeli dergâhın dolmuş içine...
Bir inilti, bir ses... Bu yalvarış ne?

Yarabbi, ne içten anıldı adın!..
"Ölmeden öl" diyen bir itikâdın
Gönülden duyarak ulu sesini,
Ruha şifa sunan felsefesini,
Biri zikrediyor dergâhta işte.
Elemi gizlidir bir âh u vâhın.
Çoktan dervişleri yattı dergâhın...
Bu yalvaran kimdir, kim bu zikreden?
Yoksa ağlıyor mu gönlüm bilmeden!..
Gönül! Bu inilti senden mi geldi?
Hayır, işte o ses yine yülseldi,
Yine yalvarıyor, yine ağlıyor.
Gözüme dumandan eli bağlıyor
İçimde yakılan bir buhurdanın...
Vuruşu duruyor kalbimde kanın.
Bir hayalet oldu yanan benliğim:
Bu kuvvetli ruh kim? Bu zikreden kim?
Kim bu varlığımı kendine çeken?..
Şimdi bir zulmette gölge gibi ben
O yalvaran sese ilerliyorum,
"Benliğim ölmeden öldü" diyorum...
Böyle yürüyerek geçtikçe her an,
Gitgide geliyor sesi yakından
Gitgide sinerken ben gölgelere
Yorgun ayaklarım çarptı bir yere.
Titredim bir taşa ânî temasla,
Ömrümde bu kadar korkmadım asla:
Sanki ta kalbimi bir bıçak yardı...
Önümde bir küme karanlık vardı.
Bütün varlığımı bir an unuttum,
Yavaşca eğilip o yeri tuttum.
Dergâh kuyusunun duvarıydı bu...
Yeniden benzimi sararttı korku.
Burdan geliyordu o iniltiler!
Gönülden titrerken şüpheli bir yer
Allaha yalvaran Allahın adı
Beynimin içinde bir uğuldadı.
Sanki bir dakika çarpmadı kalbim...
Ey ulu Allahım, ey ulu Rabbim!
Kuyuda ağlayan, zikreden kimdi?
İçine eğildim... Anladım şimdi:
İsm-i Celâlini candan andıkça,
Yer yer yükselerek çalkalandıkça,
Kuyunun zulmette parlayan suyu...
Kuyu zikrediyor ağlıyor kuyu!..

Ümid, 7 Teşrin-i evvel 1336/1920)

Nâzım Hikmet Ran

Derleyen: Ayhan Görür