2 Ocak 2007

Parkta Serenad...Ahmet Muhip Dıranas

* * *
* * *

PARKTA SERENAD

İstek ve aşk onları kavramış saçlarından
Sürüklüyordu.Gök mordu;
Ayışığı ihtiyar çınar ağaçlarından
Yüzlerine düşüyordu.

Fısıl fısıl binlerce dudaktı yaprakları
Dalcıkların kuytularında;
Onların da kopmuş birer yaprak, dudakları,
Akıp gidiyor sularda.

Sürükleniyorlardı aşkın sesine doğru;
Aşkın çağrısı tez, kesin.
Bir ateş yanıyordu Sibiryalarında bu
Işıksız serserilerin:

-İçimi gıcıklıyor bu ıhlamur kokusu,
Bu ıhlamur kokusu, ah!
Ya görünmez güllerin kokuları!.. - Hep pusu,
Hep pusu bana, kah kah, kah...

-Bir kedi sever gibi okşasın istiyorum
Parmakların saçlarımı.
Bu gece bütün ömrüm yaşasın istiyorum,
Doyur bütün açlarımı!

Birleşelim bu gece tek bir göğüste atan
Kalbinde bin sevişmenin.
İçsem şu damlayan ayışığını dallardan,
Ak südü sanki memenin.

Ölsek bile ne çıkar! tek böyle sarmaş dolaş
Şuraçıkta sabah sabah
Birbirinde başlamış, birbirinde tükenmiş
İki ölücük... -Kah kah kah...

Erkek uzanmış yılan gibi sokulgan, kıvrak
Uzanıyor gözlerine;
Bir şey boşalıyor lık lık lık, kadında sıcak
Bir kan gibi ta derine.

Ahmet Muhip Dıranas

Derleyen: Ayhan Görür

Hiç yorum yok: