14 Ekim 2006

Sessizliğin sesi - The sound of silence... Simon & Garfunkel

* * *
* * *
THE SOUND OF SILENCE

Hello, darkness, my old friend,
I've come to talk with you again.
Because a vision softly creeping.
Left its seeds while I was sleeping.
And the vision that was planted in my brain
Stil remains
Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone,
Narrow streetsf cobblestone,
"Neart the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night.

And touched the sound of silence.
And in the naked light I saw.
Ten thousand people, maybe more,
People talking withouth speaking.
People hearing withouth listening.
People writting songs that voices never share...
And no one dare
Disturb the sound of silence.

"Fool," said I,"you do not know,
Silence like a censer grows."
"Hear my arms that I might reach you."
But my words like silent rain-drops fell,
And echoed in the wells of silence.

And the people bowed and prayed
to the neon god they made.
And the sign flashed its warning
In the words that it was forming.
And the signs said
."The words of the
prophets are written
on the subway walls
And tenement halls,
And whisper'd in the sounds of silence."

*

SESSİZLİĞİN SESİ

Merhaba karanlık, eski dostum benim
yine seninle dertleşmeye geldim
çünkü bir hayal ağır ağır sokulup
ben uyurken tohumlarını bıraktı bana
ve duruyor hâlâ
sessizliğin sesiyle birlikte.

Huzursuz rüyalarda tek başıma yürüdüm
parkeli dar sokaklarda
bir sokak lâmbasının ışığı altında
yakamı yukarı çevirdim soğuğa ve neme karşı
o sırada geceyi yaran neon ışığı
saplandı gözlerime
ve sessizliğin sesine değdi.

Ve yalın ışıkta onbin insan gördüm
belki de daha fazlasını.
Birşey anlamadan konuşan insanlar,
dinlemeden duyan insanlar,
seslerin paylaşmadığı şarkılar yazan insanlar
ve kimse cesaret edemiyor
rahatsız etmeye,
sessizliğin sesini.

"Aptallar" dedim, "bilmiyorsunuz,
bir kanser gibi büyüdüğünü sesssizliğin
sözlerimi dinleyin!
Belki birşeyler öğretebilirm size
ellerime uzanın ve belki size ulaşabilirim."
ama sözlerim sessiz yağmur damlaları gibi düştü
ve sessizliğin boşluğunda yankılandı.
Ve insanlar diz çöküp dua ettiler
kendi yarattıkları neon tanrısına
ve uyarı ışıkları parlayıp işaretlerin
şu sözcüklerle biçimlendi:
"Peygamberlerin sözleri
metro duvarlarına
ve yoksul apartman koridorlarına yazılıdır
ve fısıldanmıştır
sessizliğin sesinde."


Simon & Garfunkel

Çeviren: Oğuz Eren
Korsan Yayıncılık

Derleyen: Ayhan Görür

Hiç yorum yok: