***
Bir gün, bir bilge,
kendi türleriyle uçmayı reddeden
iki ayrı cins kuşa rastlar yol kenarında.
Hayli merak eder bu iki farklı yaratığın
nasıl olup da kendi aileleriyle,
ait oldukları yerlerde
yaşamak istemediklerine,
nasıl olup da bir "yabancı" yı
kendi kardeşlerine yeğlediklerine.
Biri karga, biri leylek...
O kadar farklıdır ki kuşlar
ihtimal veremez birbirlerini sevdiklerine,
kardeşleriyle değil de
birbirleriyle uçmayı yeğlediklerine.
Öyle ya,
karga dediğin kargalarla
uçmalıdır,
leylek dediğinse leyleklerle.
Yaklaşır ve merakla inceler kuşları.
Ta ki her ikisinin de topal olduğunu
keşfedinceye kadar.
O zaman anlar ki, birlikte kaçar,
birlikte uçar, birlikte yaşarlar
beklenenlerin yanında tutunamayanlar.
O zaman anlar ki, sahip oldukları değil,
sahip olmadıkları
kimilerini birbirlerine yakın kılan.
Topal kuşlar
birbirlerinin 'arıza'larını bilir ve
sömürmek ya da örtmek yerine
kabullenirler öylesine.
En sahici dostluklar
ortak varlıklar üzerine değil,
ortak yoksunluklar üzerine kurulanlardır.
Aynı şekilde zengin,
aynı şekilde mesut olanların
ortak paydaları
sabun köpüğü gibidir uçar, söner.
Ortak acı,
ortak hüzün,
ortak pürüzdür
esas yaklaştıran, yakınlaştıran...
Eğitimci meslektaşım
Ayhan Okutan 'dan alınmıştır...
Derleyen: Ayhan Görür
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder