Sevgi ve Şefkat Üzerine...Jiddu Krisnamurti

Sevgi ve Şefkat:
Kuş,
yaralı kuşa yardım etmek için çırpınıyor...
***

Jiddu Krishnamurti
ON MIND AND THOUTH
Zihin ve Düşünce Üzerine

Madras, 2 Ocak 1983
Ölçüye Gelmeyen Zihin’den

Şefkat*nedir?–herhangi bir sözcükte bulabileceğiniz bir tanım değildir. Sevgi ve şefkat arasındaki bağıntı nedir? Yoksa bunlar aynı bir hareket midir? Bağıntı sözcüğünü kullandığınız zaman bu bir ikilik, bir ayrım ima eder. Ama biz şefkatin içinde sevginin nasıl bir yer tuttuğunu soruyoruz. Yoksa sevgi, şefkatin en yüksek bir ifadesi midir? Eğer herhangi bir dine bağlıysanız, herhangi bir guruyu izliyorsanız, herhangi bir şeye inanıyorsanız, kendi kutsal yazılarınıza inanıyorsanız, bir sonuca bağlanmışsınız, nasıl şefkatli olabilirsiniz? Kendi gurunuzu kabul ettiniz zaman, bir sonuca varmışsınızdır; Tanrı’ya ya da bir kurtarıcıya, şuna ya buna kuvvetle inandığınız zaman şefkat olabilir mi? Sosyal hizmetler yapabilirsiniz; acıma, duygudaşlık, hayırseverlik duygularıyla yoksullara yardım edebilirsiniz. Ama bütün bunlar sevgi ve şefkat midir? Sevginin doğasının anlaşılmasında, kalpteki zihin olan o niteliğe sahip olunduğunda, o zekadır. Zeka sevginin ne olduğunun anlaşılması ve keşfedilmesidir. Zekanın düşünceyle, akıllılıkla, bilgiyle hiçbir ilgisi yoktur. Çalışmalarınızda ve işinizde çok akıllı ve mantıklı tartışabilirsin, ama bu zeka değildir.

Zeka, sevgi ve şefkatle birlikte bulunur ve ve bir birey olarak bu zekâyla karşılaşamazsınız. Düşünce için seninki ya da benimki söz konusu olabilir, ama şefkat için seninki ya da benimki diye bir şey söz konusu olamaz. Zeka var olduğu zaman, ben ve sen ayrımı yoktur. Zeka en yüce olandır, her yerdedir. Yeri, gökleri yıldızları hareket ettiren o zekadır, çünkü o rahmaniyettir.

*Şefkat: bütünsel, bölünmeyen, ayırmayan
şefkat: rahmaniyet (ç.n.)

Kuşun Ölümü ve Üzüntü

***
Ayna Yayınları
Çeviri: Cengiz Erengil
s, 174-175

Derleyen: Ayhan Görür