Distill'd from limbecks foul as hell within,
Applying fears to hopes, and hopes to fears,
Still losing when I saw my self to win!
What wretched errors hath my heart committed,
Whilst it hath thought it self so blessed never!
How have mine eyes out of their spheres been fitted
In the distraction of this madding fever!
O benefith of ill! Now when it is built anew,
That better is by evil still made better;
And ruin'd love, when it is built anew.
Grows fairer than at first, more strong, far greater.
So I return rebuk'd to my content,
And gain by ill thrice more than I have spent.
SONE
119
Ne iksirler içmedim! Sirenlerin(1) gözyaşından yapılma;
İçi cehennem gibi pis kokulu imbiklerde damıtılma.
Umutlara korku, korkulara umut sürdüm
Ve tam, kazanıyorum derken hep kaybettim.
Böylesine mutlu olmamıştım, dediği anlarda bile,
Ne anlatılmaz yanlışlara düştü şu gönlüm!
Bu çıldırtıcı hastalığın ateşi bastırınca,
Nasıl da yuvalarından fırladı gözlerim!
Budur işte kötülükten gelen yarar; şimdi anlıyorum,
İyinin başına gelen kötülük, hep daha iyiye götürür onu.
Yıkılmış sevgi de, yeniden kurulduğunda,
Eskisinden daha değerli, daha sağlam, daha yüce olur.
İşte ben de dersimi aldım, sevdiğime dönüyorum yine;
Kaybımın üç katını kötülük sayesinde kazanarak hem de.
(1)Yunan ve Roma mitolojosinde, kadın, ya da yarı kadın yarı kuş görünümünde yaratıklar. Sirenlerin, şarkılarıyla gemicileri büyülediğine ve gemicileri kayalar üstüne çektiğine inanılırmış.
William Shakespeare
THE SONNNETS
SONELER
Çeviri:
Prof.Saadet Bozkurt - Prof.Dr.Bülent Bozkurt
Hacetepe Üniversitesi
İngiliz Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı
Öğretim Üyeleri
Derleyen: Ayhan Görür
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder