Taocu öğretinin esas konusu insandır.
Taoculuk'un bugün bilinen
en eski yapıtı olduğu sanılan
"Yin Fu Jing" (Sırlar Kitabı)
şöyle diyor:
- Ve doğayı yaratır benlik...
Göğün en derin özü : insan?
Bu nedenle Tao'dan sonra
en önemli kavram "Te"dır.
Taoculuk'ta: Tao ete kemiğe bürünür.,
insanda Te(dı) diye görünür.
Ama onun da içeriği çok zengin:
Erdem, insandaki, Doğa'nın tümü ile
uyum sağlama yeteneği,
yaşam gücü, can demektir.
Bir bakıma Qi ile eş anlamlıdır.
Te, insan davranışlarına "edimsizlik" (wu wei)
ile yansır.
Edimsizlik, Batı dünyasındaki eylemsizlik
gibi anlaşılıyor.
Oysa Taocu bilge dünyadan el etek çekmez;
o, yaşamın ta içindedir.
Onun uzak durduğu,
yaşamın doğal uyumuna
ters, tutkulu, huzursuz eylemlerdir.
Hazla, tadını çıkara çıkara yaşar,
çalışır, yaratır, insanlığa, canlılara,
bin bir türe hizmet eder.
Ve gerekli olduğu zaman ve yerde
yaşama ters düşeni yenmeyi bilir:
Öfkesiz, acelesiz, sabırla.
Suyun taşı yendiği gibi,
bu benimdir demeden,
ben benim demeden...
- insanoğlu dünyaya geldiğinde
yumuşaktır ve zayıf
öldüğü zaman sert ve güçlüdür
bin bir tür dünyaya geldiğinde
yumuşaktır ve ince
öldüklerinde kuru ve katıdırlar
demek sert ve güçlü yandaşıdır ölümün
yumuşak ve zayıf yandaşıdır yaşamın...
güçlü ve büyük olan yenilir
yumuşak ve zayıf olan kazanır
Chuang Tzu
Taoculuk Üzerine
Meseller-Diyaloglar
Çeviren: Ömer Tulgan
Yol Yayınları
Derleyen: Ayhan Görür