8 Nisan 2007

Göz, Gönül ve Benlik üzerine...William Shakespeare


SONNETS
46

Mine eye and heart are at a mortal war,
How to divide the conquest of thy sight;
Mine eye, my heart thy picture's sight would bar,
My heart, mine eye the freedom of that right.
My heart doth plead that thou in him dost lie,
A closet never pierced with crystal eyes;
But the defendant doth that plea deny,
And says in him thy fair appearance lies.
To side this title is impanelled
A quest of thoughts, all tenants to the heart,
And by their verdict is determined
The clear eye's moiety, and the dear heart's part-

As thus: mine eye's due is thy outward part,
And my heart's right, thy inward love of heart.



Ölümcül bir savaşa tutulmuş gözümle gönlüm,
Bir türlü paylaşamıyorlar karşılarında duran seni;
Gözüm göstermek istemiyor resmini gönlüme,
Gönlümse yasaklamak istiyor görme hakkını gözüme.
Hep bende yatıyor ya, diyor gönlüm senin için,
Bir değerli taş gibi duruyor kutusunda gözlerden uzak.
Gözler karşı çıkıyor bu sözlere, savunuyor kendini,
Bizlerde yansıyor ya biçimli görünüşü diyor.
Bir düşenceler kurulu toplanıyor yürekte,
Karar verilsin, deniyor; kim haklı, kim haksız, belli olsun.
Karar çıkıyor sonunda ve açıklanıyor hemen;
Gönlümün payına ne düşmüş, ne düşmüş gözlerime.

Dış görünüşün gözlerime kalıyor bu kararla,
Gönlüme de içten içe gönlünü sevmek düşüyor.

William Shakespeare

THE SONNETS
SONELER
Çeviri:
Prof.Dr.Saadet Bozkurt - Prof.Dr.Bülent Bozkurt
Hacettepe Üniversitesi
Dost Yayınları


Derleyen: Ayhan Görür

Hiç yorum yok: