Rubaiyat... ÖMER HAYYAM

**
Güven üzerine...

Bu zamanda az dostun olsun, daha iyi,
Herkesle uzaktan hoş beş edip geçmeli;
Can gözünü açınca görüyor ki insan,
En büyük düşmanıymış en çok güvendiği.

Çeviren: Sabahattin Eyüboğlu

*
Orta yolun yolcusuna dair...

Çon hoşyârem terab ze men penhanest.
V'er mest şevem der heredem nogsânest.
Halist minyân-e mesti yo hoşyâri
Men bende-ye an ke zendegâri ânest.

Tam aklıma sahipken, alır, gönlü keder.
Sarhoşsam eğer, aklımı bulmam bu sefer.
Kurban olayım orta yolun yolcusuna:
Sarhoşluğu az, aklı da azdan tutuver.

*
İçki âdabı Üzerine...

Ger bâde hori to ba heredmendan hor.
Ya ba sanemi lâle roh handan hor.
Besyar mehor, faş mekân, verd mesaz,
Endek hor geh gah hor o penhan hor.

Sen sâde zekilerle otur içkini iç.
Bir lâle yanaktan tadarak, sevgiyi iç.
Sır verme sakın, tut dilinin kaymasını;
Az iç, güzel iç, bilgili iç.

*
Zamanın Geçmesine dair...

Z'an piş ke ez zemane tâbi behorim.
Ba yekdeğer emruz şerâbi behorim.
K'in çerh-e felek be vegt-e reften mâra
Çendan nedehed emân ke âbi behorim.

Dolmakta ömrümüz evlât, içelim!
Kılmaz, ölüm bize imdat; içelim!
Bir gün büker belimiz, kahpe felek,
Vermez su içmeye fırsat: içelim.

Çeviriler , Rüştü Şardağ

*
Suç (günah) ve cezada
Tanrı ile hesaplaşma üzerine...

Nâkerde goah der cenah kist, begü!
An kes ke gonah nekred; çon zist, begü!
Men bed konem ô to bed mokâfât koni;
Pes ferg-e miyan-e ô to çist, begü!

Evrende günah işlemeyen var mı ki, kim?
Hem etme günah, hem yaşa; "olmaz bu" derim.
Ben pek kötüyüm, Sen de ceza vermedesin.
Öyleyse nedir ayrımımız Sen'le benim?

Amin Mahalof ' un
Semerkent adlı eserinden.

Rubai, İs, (ruba:i) Ar.Divan edebiyatında
dört dizeden oluşan şiir, dördül (TDK).
Rubaiyat, rubailer.

Derleyen: Ayhan Görür