Ay üşüdü yüreğimde...Fügen Gülgör

Ay üşüdü yüreğimde...! ! !

Hicrandı
mevsimlerden..
kış bakışlı bir yüreğe sevdalı
ve kadın
üşüyerek yaşlandı..

ay ışığında akşamın rengi
zifiri kırışıklıkta
Binbir çığlığa gebeyken gece
suskun ninniler söylerken zebanilerin
bilmezsin
kendimi nasıl hicranlara doğradım
yarıldı karanlıklar
hicranıma bulutlar ağladı
yalnızlığımda demlenme vakti bilirim..

kahrın sazıdır gönlümde yaram
suyunda vurgun yemiş
en koşulsuz
en çaresiz
en bitimsiz sevdam..

semalarında bir yağmur bulutu yüreğim
yakarışım duamla mevlaya
ölüm en kolayı
oysa zordur seni senle yaşayışım..
bir şiirdi varken yokluğun
sen ve sensizlik vazgeçilmez bilirim...
ne zaman seni haykırsam
yan/sam,
kana/sam,
ağla/sam
kendi hesaplaşmaların içinde
seni sana bıraksam
mahşerinde bu hayat
seni canından edecek bilirim..

ay üşüdü göğsümde,
ayazım yakın
son demlerindeyim hayatın
sarardı yokluğunda yeşillerim
can bitti
yitti
incindi sırça köşküm, dilim lal
akşamlar şimdi grupta hicranım
acımda demlenme vakti artık bilirim...

bir yalnızlık senfonisi söyler yüreğim...

İzmir - 17.01.2009

Fügen Gülgör

Fotoğraf, Ayhan Görür